Solo tegen de Wind – De Finn-klasse strijdt in Medemblik
- Noah Grandjean

- 22 sep
- 3 minuten om te lezen
Het was in Medemblik opnieuw een bewogen weekend: de Finn-klasse hield er haar jaarlijkse ONK. En wat was het weer een prachtig evenement, met veel variatie in weer én klassement.
Voor het eerst in lange tijd was het deelnemersveld wat uitgedund. Waar we normaal 60 tot 80 zeilers mogen verwelkomen, telde deze editie 54 deelnemers, waarvan uiteindelijk 49 effectief van start gingen. Twee Belgen moesten helaas afhaken wegens ziekte — mannen, jullie werden gemist.
Ondanks het kleinere deelnemersveld kregen we te maken met een bijzonder hoog niveau.
De eerste dag werd gekenmerkt door een groot aantal algemene terugroepen, en ook enkele BFD’s. Dit zorgde meteen voor een serieuze schifting in het klassement.
De Belgen konden zich goed plaatsen op deze eerste racedag. Uiteindelijk werden er twee reeksen gevaren.
Na een avondlijke pep talk met Sebbe kreeg ik er weer wat meer zin in. Ik zag het niet echt goed komen en verloor wat de moed, maar soms is het gewoon een kwestie van een knop omdraaien, toch? Bedankt, Sebbe, voor die fijne pep talk!
Op dag 2 begonnen we opnieuw met enkele algemene terugroepen. Het comité haalde al snel de zwarte vlag boven, in de hoop de gemoederen wat te bedaren. Maar het mocht niet baten: na één algemene terugroep werden meteen tien zeilers afgestraft met een BFD. Jammer genoeg werd ook onze Jan Goderis uit deze manche geplukt. Maar was het nu BEL 81 of BEL 18 die over de lijn lag? Niemand weet het — zelfs het comité niet. Was het dus terecht? Geen idee. Wij vermoeden van niet.
Intussen was de wind fors afgezwakt. We begonnen met de Oscar-vlag, wat alle Finn-zeilers blij stemde, maar die werd midden in de reeks weer weggehaald. De reeksen werden gekenmerkt door gigantische windshifts, wat bij mij tot grote frustratie leidde. Ik zeilde voor de tweede dag op rij niet goed. Laten we ook niet vergeten dat het mijn eerste keer zeilen was in lange tijd — en zeker mijn eerste wedstrijd in een jaar.
Dag 2 stond voor mij ook synoniem met: “Lap, mijn zeil is weer gescheurd.” Ik kwam als laatste Finn over de meet in de laatste reeks van dag 2, wat mij het privilege gaf om naar binnen gesleept te worden wegens gebrek aan wind.
Op dag 3 — zondag — stonden we voor een stevige klus: de weersvoorspellingen waren ronduit pittig. Maar liefst 24 zeilers gooiden de handdoek in de ring en vertrokken rustig naar huis. Ikzelf had geen flauw idee wat ik moest doen. Ik twijfelde tussen aftuigen of toch gaan zeilen.
We startten met een algemene uitstel tot ongeveer 11u30. Het comité besloot uiteindelijk de races te laten doorgaan, omdat de wind was afgenomen tot een constante 18–20 knopen, met vlagen tot 28. Toen we het water opgingen, nam de wind wat af, maar het bleef een pittig potje zeilen.
Van de Belgen ging Tony vastberaden het water op, terwijl ik na het launchsignaal nog steeds in mijn gewone kleren stond. Van de hak op de tak besloot ik toch Tony te vergezellen en te genieten van een trainingsopportuniteit die ik niet kon laten schieten. En wat ben ik blij dat ik die beslissing heb genomen. Het was hard — bikkelhard — maar de boten gingen hard, en iedereen genoot van een stevig IJsselmeer.
De eerste twee reeksen verliepen zonder grote problemen. In de derde reeks werd er opnieuw door enkelen te vroeg gestart, waardoor ikzelf nog wat extra plaatsen opschoof. Filips Doyle-zeil vliegt bij wind boven de 20 knopen.
🙏 Dankwoord
Ik wil graag enkele mensen speciaal bedanken voor dit ONK:
Filip Willems, voor het lenen van zijn zeil — zonder jou had ik deze wedstrijd niet kunnen volbrengen.
Sebbe, voor het uitlenen van de romp. Voor wie zich afvraagt of Sebbe zijn boot een pluimpje is? Nee hoor — hij is gewoon supersnel en gaat keihard.
Sigurd en Jan, die mijn zeil veranderden terwijl ik me razendsnel ging omkleden om het water op te vliegen.
En alle anderen: bedankt voor jullie steun en de warmte om weer in de groep te komen.
Ook de Nederlanders waren opnieuw supervriendelijk.
Ik kijk terug op een geslaagde editie van het ONK. Hopelijk mijn collega-zeilers ook. Bedankt allemaal!
Noah Grandjean BEL16





Opmerkingen