Gwyn zijn eerste internationale wedstrijd!!!

ONK Masters in Muiden stond sinds begin van het jaar aangevinkt in mijn kalender. De eerste ware test voor mijn recente aankoop uit te testen in een internationaal veld. De voorspellingen vanaf het begin van de week waren vrij licht, maar uiteindelijk draaide het uit op schitterend zeilweer.

Vrijdag opladen en 3,5u (170km) later eindelijk in Muiden. Sigurd en Tony waren ook al gearriveerd en enkele tellen later mochten we genieten van dit mooi tafereel aan het water.

Even inchecken in het Rechthuis om daarna lekker te gaan eten bij Ome Ko (aanrader). Tegen het einde van de avond vervoegde Yves het gezelschap.

Zaterdag werden we verwelkomd door Finn Holland bij het palaver met koffie en stroopwafels. De laatste Belg, Jan, uit de groep kon dit zeker apprecieren na het vroege ochtendvertrek uit het Antwerpse.

De wedstrijden bestonden uit 2 lussen windward / leeward. Het weerbeeld voorspelde een lichte bewolking met 7 tot 12kn wind, krimpend en afnemend naar de avond toe. De eerste wedstrijd was duidelijk zoeken voor iedereen. Vele shiften en de tegenstand aftasten in het pak. Na deze opwarming besloot het wedstrijdcomite om de pompvlag te hijsen, daar de wind de 10kn overschreed. De ideale pomptechniek op vlak water heb ik zeker nog niet onder de knie en bleek ook uit mijn aftrek. Deze eerste dag verliep vrij gemoedelijk zonder één general recall, waarbij iedereen uiteindelijk vrede kon nemen met zijn behaalde prestaties. Finn Holland trakteerde de deelnemers op een biertje met bruin fruit en achteraf konden de ingeschreven gasten genieten van een heerlijk Italiaans buffet. 

Zondag stonden weer 3 reeksen gepland. Deze keer was de baan oost/west gericht met een matige wind 10-15kn, ruimend en afnemend naar de avond toe. Dit resulteerde in de welbekende Ijsselmeerse kettebaan (korte golfslag). Het wedstrijdcomite besloot om geen pompvlag te trekken deze keer, waarschijnlijk om de jury wat aan het werk te zetten. De deelnemers werden beloond in de daaropvolgende reeksen met fluitconcerten en gele vlaggetjes in de voor-de-windse rakken. Het werd duidelijk dat sommige (Tony met zijn nieuw zeil en mezelf) de juiste ‘vitesse’ en kant wisten te vinden in de eerste reeks, wat uitdraaide in top 10 uitslagen. 

Het deelnemersveld werd wat meer geladen met meer geroep aan de boeirondingen en herhaaldelijke general recalls. De tweede reeks had ik een slechte start en bleef in het midden van het veld om bij elke shift mezelf naar boven te werken. Er was uiteindelijk meer druk in het midden, en kon ik de bovenboei als 2de ronden. Tony had dezelfde strategie en volgde kort erop. Deze plaatsen behielden we tot het einde. Nanno had een UFD, waardoor iedereen opschoof. Mijn eerste Finn overwinning is een feit. (What the hell just happened?).

Laatste reeks was totale chaos met een slachtveld aan BFD’s tot gevolg, waaronder onze Sigurd. Hij kon al gaan inpakken. De voorspelde ruimende wind bracht de rechter vloot met voordeel aan de bovenwindse boei. Het goede gevoel uit de 2de reeks, kon ik vasthouden in deze laatste pot (zalig!) 

De rest van de avond beleefde ik op een roze wolk met een 7 op 60 als eindresultaat. Het was een zalige sfeer onder de Belgen en hebben ons zeker niet belachelijk gemaakt in het hol van de Nederlandse leeuw. Proficiat aan de hele meute.

Nogmaals bedankt aan Sigurd en de Belgische Finn klasse om me te overhalen in deze fantastische klasse te stappen. Beter laat dan nooit.

BEL99

Gwyn Hagenaers