Uit het pre-corona tijdperk 2011. Sailing for Ostend was een avontuur. Het OBK werd gezeild op de PlateTaille en gewonnen door Filip met Joel Glady als tweede. In 2011 zeilden we ook de Benelux, de Braakman, in Woalenwiert en de Speculoos.
Hier enkele verslagen:
OBK
De vorige 3 jaren werd de Belgische Kampioenstitel (terecht) weggesnoept door onze Nederlandse vrienden, maar dit jaar was het anders; maar laten we begiinnen bij het begin.
Dit jaar werd het OBK/CBO voor de eerste maal georganizeerd op de Plate Taille (Lacs de l’Eau d’Heure), een idyllische vakantiebestemming die het toneel was van een een strijd op het scherp van de snee voor de felbegeerde titel. We konden onze boten te water laten bij de ADEPS (het Waalse Bloso) die voorzien waren van zeer goede en nette faciliteiten, en de start/finish was aan de stuwdam. Veertien boten waren ingeschreven waaronder een sterke vertegenwoordiging uit Frankrijk en Nederland.
Het weer was twee dagen als voorspeld; een goede zuidwester van 3 beaufort met uitschieters tot 4. Het meer heeft een reputatie van sterk uitgesproken moeilijk voorspelbare windbanen, vooral bij lichte wind, en nu ook was het niet eenvoudig voor de niet locals om de wind te “lezen”. Het was meestal voordelig om naar stuurboord te gaan bij de aandewindse rak. Op de voordewindse rak was het belangrijk om de windbanen op te zoeken en de vlagen te onderscheppen. De vlagen verhoogden de spektakelwaarde voor de toeschouwers via een paar opmerkelijke stijlfiguren verzorgd door Michel (FRA 50), Gildas (FRA) en JT. De laatste boei lag vlak aan de stuwdam en daar was het soms nodig om de weerkaatsende (en remmende) golven wat te vermijden.
Filip begon beresterk met een 1e plaats, gevolgd door een verassende Philippe en een sterke Joel. Jan‐Tjeerd (kampioen 2010) miste wat wedstrijdritme en was 4e. De volgende manches begon Joel sterker en sterker te zeilen. Op het einde van de eerste dag stond Filip op de eerste plaats en Joel op een tweede, twee puntjes achter Filip. Dat beloofde vuurwerk voor dag twee!
De tweede dag / eerste manche waren Filip en Joel een beetje te ijverig om de start te winnen en ze moesten herstarten; toch slaagde Joel er in om die manche te winnen! Jan‐Tjeerd begon beter en beter in de wedstrijd te komen, en hij zeilde twee eerste plaatsen in de laatste manches en bedreigde zo bijna de tweede plaats van Joel. De eerste plaats van Filip kwam niet meer in gedrang en hij werd terecht de Kampioen 2011.
Alain Denis zeilde ijzersterk en haalde een voortreffelijke 4e plaats. Dick Hooijer zeilt elk jaar beter en was verdienstelijk 5e.
En onze jonge Finn‐zeilers, Mathias et Christophe: ze hebben beloofd dat ze volgend jaar ook van de partij zullen zijn !
Over de organizatie niets dan lof: Isabelle en Thierry waren al maanden bezig met de organizatie en promotie van het CBO/OBK en alles liep dan ook op rolletjes! De ontvangst was super en op het water liep alles vlekkeloos.
Resultaat: 1‐ Filip Verhaeghe, 2‐ Joel Glady, 3 ‐ JT Van der Meulen Hier de
Finn Open Maas Waolenwiert (****), super ontvangst en een fantastisch water!
17 boten uit 6 verschillende nationaliteiten, Fransen, Nederlanders, Duitsers, Luxemburgers, Belgen en zelfs een Deen waren ingeschreven.
De vriendelijke zeilclub gelegen aan de Waolenwiert is een van de mooiste plekjes op de Maas, in een omgeving die vakantiesfeer uitademt.
Vergeet het Gardameer of de Côte d’Azur, Waolenwiert is “de place to be!
Dag één: geen zuchtje wind. Toch werd een poging ondernomen, maar die moest helaas worden afgelast doordat Aeolus alle medewerking weigerde.
‘s Avonds verzamelde iedereen in de RYCM (Luik / Monsin) voor een heerlijke maaltijd. En jawel, de rosé vloeide rijkelijk!
De volgende dag begon gelijkaardig: de zon hoog aan de hemel en het water bleef een spiegel.
Yves en Filip hadden stilaan genoeg van het wachten en rond 11u begonnen ze af te tuigen. Maar de voorspellingen van onze voorzitter bleken waarheid te worden: van zodra hun boot ingepakt was, besloot de wind wakker te worden. Aanvankelijk terughoudend en variabel, vervolgens stabiel, 1 à 2 Bft en soms oplopend tot 3 Beaufort.
De eerste manche was wat vreemd: het parkoer werd op verschillende manieren geïnterpreteerd. Het jonge talent veroverde uiteindelijk de topposities.
In de daaropvolgende manches was het belangrijk om op de juiste plaats op het juiste moment te zijn, te controleren en te reageren op de windvlagen en shiften.
Philippe Devillers bewees dat hij meester is in deze omstandigheden en Joël Glady verdiende een mooie tweede plaats met zijn classic.
Iedereen was tevreden over de geleverde strijd op het water.
Met dank aan de clubs RYCM Luik en Eijsden Waolenwiert voor deze perfecte organisatie en uw warme welkom!
Resultaten: 1. Philippe Devillers, 2. Joel Glady, 3. Paul Goossens.
(reporter: Izaphil, vertaling: Evelien)
Sailing For Ostend
SFO : survival of the fittest
Tijdens de maand april met dagen van 25 graden en een zwak zuiderwindje hadden 9 finn‐zeilers zich ingeschreven voor Sailing for Ostend. Entoesiasme maakte plaats for afgrijsen toen de voorspellingen veranderden naar een 5/6 BFT. De zeilers met gezond verstand haakten af, 5 zeilers met gebrek aan realiteitszin daagden toch op.
De weermannen hadden gelijk, het werd 5 met uitschieters tot 6 op zaterdag, onder een prachtig zonnetje. Op zondag was het nog ietsje meer met uitschieters tot 7 BFT. Wat we ons nog niet gerealiseerd hadden was dat het wind tegen stroom was, dus boven de bank stonden ferme golven.
De eerste dag was Yves was in bloedvorm. Na even de temperatuur van het water te testen voor de start, won hij de eerste race voor JT en Filip. Jaap Goede ging ook het water in en voer terug naar de haven. Tijdens de tweede race zeilden de 4 overblijvende zeilers kort bij elkaar tot Paul omging en leerde dat een ouwelullenlijntje toch niet zo’n slecht idee is. De harde kern van 3 zeilers bleef verder zeilen, en JT bewees dat hij de fitste was met 3 overwinningen.
De tweede dag gingen we met 4 het water op onder dezelfde condities. Tijdens de eerste race lagen we weer vrij dicht bij elkaar, tot Filip een uiterst mediagenieke kapseis maakte. Na de boot vrij snel weer recht te krijgen en een spectaculair half windse rack kon hij nog de 3e plaats bemachtigen. De tweede race werd een uitputtingsslag. De wind was toen 6 met uitschieters tot 7. Paul moest opgeven wegens materiaalschade (neerhouder), Filip gaf op na nog tweemaal te kapseizen, Yves gaf ook op na een kapseis vlak voor de finish.
Na de race liepen de zeilers (met gebrek aan realiteitszin) rond met een gelukzalige glimlach op hun bruingebrande gezicht. Ze hadden “het” toch maar gedaan. JT fier op een nieuw bewijs van zijn superieure fysiek, Yves glunderdend met zijn tweede plaats en Filip nagenietend van zijn onstuimig avontuur boven & onder zijn nieuwe liefde (een 2002 blauwe Devoti).
Resultaat: 1. JT Van der Meulen, 2. Yves Verhofstede, 3. Filip Verhaeghe
